غزل ( 260 )
اي سـرو نـاز حُـسـن کــه خـوش ميروي بـه نـاز
عـشّــاق را بـه نــاز تــــو هـر لـحـظـه صــد نـيـــاز
فـرخـنــده بـاد طـلـعـــت خـوبـت کـــــــــــه در ازل
بُــبـْْـريـدهانــد بــر قــــد ســروت قـبــــاي نـــــــــاز
آن را کـــه بـــــوي عـنــبــر زلـف تـــــــو آرزوســـت
چـون عــود گـو بـر آتـش ســودا بـســوز و ســـــاز
ســـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــلام و دروووووووووووووووووووووووود ؛
« هر روزتان نوروز ، نوروزتان پيروز »
با شرح غزل (260) از حضرت حـافــظ چشم به راهتان نشسته ايم .
مـانـا باشيد و شادکام .